ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ: ΝΑΙ Ή ΟΧΙ?

Εκπαίδευση Και Παιχνίδι

Κατά τη διάρκεια αυτών των ημερών εκατομμύρια αγόρια και κορίτσια επιστρέφουν στο σχολείο και πολλοί από αυτούς αντιμετωπίζουν το έντονο συναίσθημα των πρώτων ημερών του δημοτικού σχολείου, του γυμνασίου (ή τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση) ή του λυκείου (ή τριτοβάθμια εκπαίδευση).

Ξοδεύουν πολλές ώρες την ημέρα στην τάξη, και όταν φτάσουν στο σπίτι ένα από τα πιο ακανθώδη ζητήματα, και συχνά η αιτία μεγάλης δυσαρέσκειας, είναι αυτό της εργασίας. Για χρόνια, οι οικογένειες και οι εκπαιδευτικοί συζητούν ποια είναι η καλύτερη μέθοδος μάθησης και διατήρησης των εννοιών. Η οικογένεια, και κυρίως οι γονείς, συμμετέχουν συχνά στην παροχή βοήθειας στους νέους μαθητές.

Αλλά ποιος είναι ο σωστός τρόπος για να βοηθήσετε τα παιδιά και τους έφηβους με την εργασία τους; Φυσικά οι μητέρες, οι πατέρες, οι παππούδες και τα παλαιότερα αδέλφια δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να τα κάνουν γι’αυτά: συχνά, για να εντυπωσιάσουν τα παιδιά τους, κάποιοι γονείς παρεμβαίνουν και απλά “υπαγορεύουν” τη λύση ενός προβλήματος ή τη γραμματική ανάλυση μιας φράσης. Η εργασία θα είναι πράγματι τέλεια, αλλά ο μαθητής δεν θα έχει επιτύχει τον μαθησιακό στόχο. Εάν θέλουμε πραγματικά να βοηθήσουμε τα παιδιά μας, είναι καλύτερο να είμαστε κοντά τους, ενθαρρύνοντάς τους να εργάζονται ανεξάρτητα όταν συναντούν δύσκολα χωρία ή ζητώντας την υποστήριξη του δασκάλου τους σε περίπτωση σοβαρών κενών ή προβλημάτων.

Όπως μας θυμίζει το μάθημα της Μαρίας Μοντεσσόρι, το ζήτημα της ανεξαρτησίας είναι ζωτικής σημασίας. Ένας δάσκαλος και εκπαιδευτικός, το Montessori ανέπτυξε το πρώτο μισό του περασμένου αιώνα μια μέθοδο που έχει πλέον υιοθετηθεί σε όλο τον κόσμο, ένα εκπαιδευτικό σύστημα μέσω του οποίου το παιδί γίνεται όλο και πιο ανεξάρτητο καθώς μεγαλώνει. Για να ενεργοποιηθεί η διαδικασία εκμάθησης, είναι σημαντικό, για παράδειγμα, να επιτρέπεται στο παιδί να αυτοδιορθώνεται.

Μια άλλη σχολή σκέψης υποστηρίζει ότι δεν πρέπει να υπάρχει καθόλου εργασία. Ένας από τους κύριους στόχους αυτής της εκπαιδευτικής προσέγγισης είναι να προωθηθεί η διδασκαλία στην σχολική αίθουσα, με μακρύτερες σχολικές ώρες αλλά χωρίς να απαιτείται από τους μαθητές να περάσουν ολόκληρες νύχτες (και δυστυχώς αυτό συμβαίνει κατά καιρούς!) Πρόσφατα ξεκίνησε στην Ιταλία ένα πείραμα μη οικιακής εργασίας που αφορούσε 150 σχολεία και τα επόμενα χρόνια θα μπορέσουμε να αξιολογήσουμε τα αποτελέσματά της.

Αλλά ένα πράγμα είναι σίγουρο: το «σχολικό σύστημα» πρέπει να στηρίζει τους νέους και να μην εμποδίζει την ανάπτυξή τους, επιβαρύνοντάς το ακόμη και με το λεγόμενο «ελεύθερο χρόνο» τους με απαιτητική εργασία, ανεξάρτητα από τον αριθμό των ωρών που περνά στο σχολείο!